- mürteci
- (A.)[ ﻊﺠﺕﺮﻡ ]gerici.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
mürteci
Look at other dictionaries:
mürteci — sf., esk., Ar. murteciˁ Yeni düzene karşı direnen (kimse), gerici … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜRTECİ' — (Rücu . dan) Geri dönen, geri dönmek isteyen. İrticâa giden. * Her cihetle en yüksek saadet ve selâmete sevkeden İslâmiyete muhalefetle İslâmdan önceki câhiliyet ve ahlâksızlığa dönmek isteyenlerin vasfı. * İslâmiyete muhalif olanların; hakikat,… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜRTECİ — (Recâ. dan) Arzulu, ümitli, ümitvâr olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
gerici — 1. sf. Bir organı germeye yarayan (kas) 2. sf. Toplumda çağdaş değerlere ve yeniliklere önem vermeyen, her yönüyle eskiyi özleyen veya eski düzeni getirmeye çalışan (kimse veya görüş), ilerici karşıtı, mürteci … Çağatay Osmanlı Sözlük
mürtecilik — is., ği Mürteci olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
